‘Mijn kind is hoogbegaafd!’

Wat doet het met jou als een ouder tegen je zegt: ‘Mijn kind is hoogbegaafd!’? Het klinkt misschien raar, maar toch is het belangrijk om je te realiseren: ‘wat doet het met mij als professional?’

Vind je daar iets van? Is het een goed uitgangspunt voor een gesprek? Heb je nu een mening over deze ouder? Vind je het nuttige informatie en vraag je erop door? Denk je misschien: ‘Heb je weer zo’n ouder die zijn kind pusht of op een voetstuk plaatst, arm kind!’

Als ouders vinden dat hun kind hoogbegaafd is

Tijdens trainingen horen wij deze meningen en overtuigingen vaak. We horen geregeld: ‘Alle ouders vinden dat hun kind hoogbegaafd is.’ Of: ‘Er zijn bij ons zoveel ouders die bij het aanmelden al zeggen dat hun kind hoogbegaafd is.’ En: ‘Het is wel een trend om hoogbegaafde kinderen te hebben he!’ Of: ‘Die ouders zeggen wel dat hun kind hoogbegaafd is maar wij zien daar in de klas niets van.’ Voor veel professionals voelt hoogbegaafdheid elitair.

Zou het iets uitmaken als de ouder niet zegt ‘mijn kind is hoogbegaafd’ maar de vraag stelt: ‘zou het kunnen dat mijn kind voor loopt in zijn ontwikkeling?’ Of ‘wat weten jullie over een ontwikkelingsvoorsprong? Wij willen hier graag meer over leren, zodat wij ons kind beter kunnen inschatten.’

Naast onze ervaringen is er vorig jaar een proefschrift verschenen van Willy de Heer waarin zij door wetenschappelijk onderzoek constateerde dat het gevoel dat het elitair is, nog erg diep geworteld zit in onze maatschappij.

Het is de moeite waard te om na te gaan welke reactie een dergelijke uitspraak van een ouder bij je opwekt, en of het voor jou uitmaakt hoe de ouder de boodschap brengt.

Je eerste reactie is namelijk bepalend voor het gesprek en het verdere contact. Het staat los van de vraag of de ouders in kwestie gegronde redenen hebben voor hun stelling, opmerking of vraag. Wij willen je uitnodigen om bij jezelf te onderzoeken wat het met je doet.

Vragen die je jezelf kunt stellen:

Wat zijn jouw behoeftes?

Als je open en eerlijk antwoord geeft op deze vragen, kom je wellicht tot de ontdekking dat je zelf bepaalde behoeften hebt. Bijvoorbeeld: Je wilt meer kennis, anders benaderd worden door ouders, je professioneel voelen of je zekerder voelen, een oplossing kunnen bieden, erachter komen of het waar is wat ouders zeggen, hulp van anderen, voelen dat je bij collega’s of leidinggevende terecht kunt als je het niet weet, enzovoort.

TIPS

Wij hebben veel ervaring met gesprekken, zowel met ouders als met professionals. Door deze ervaring zien wij dat er nog vaak ruis op de lijn zit.
Wij willen die tips die in praktijk vaak helpen daarom graag met jullie delen.

Zet jij een andere bril op?
Helpt deze bril?
Deel jij de tips hieronder dan ook weer met iemand?

• ‘Hoogbegaafdheid’ is maar een woord; ouders die het woord gebruiken bedoelen niet per definitie dat hun kind beter is.
• Observeer je groep ook geregeld met deze bril;
• Overleg en spar met collega’s over de termen, de theorie, je ervaringen met betrekking tot ontwikkelingsvoorsprong en hoogbegaafdheid;
• Vraag intern of er beleid is op dit gebied;
• Vraag scholing aan bij je leidinggevende;
• Ga op zoek naar informatie in boeken, op Facebook, internet, in artikelen, etc.;
• Wees open in het gesprek met ouders en geef aan wat je wel en niet weet;
• Lees je in in de zijnskenmerken van hoogbegaafdheid en informeer hiernaar bij de ouders van het kind, dit geeft je veel informatie;
• Vraag ouders om filmpjes van hun kind, dat geeft je veel informatie over het functioneren en ‘zijn’ van het kind;
• Ga er vanuit dat ouders die komen praten altijd een zorgvraag hebben, ook als ze stellig communiceren;
• Ga er vanuit dat ouders gehoord willen worden en dat de oplossing ook later mag. Serieus nemen van het gesprek maakt het contact prettiger;
• Informatie van ouders kan heel nuttig zijn voor jouw begeleiding op school;
• Probeer zo objectief mogelijk dit gesprek in te gaan, zonder de oordelen die je mogelijk in eerste instantie bij jezelf opmerkte.

Wil je meer tips? Kijk dan bij onze trainingen!