Loris Malaguzzi is de inspirator van Italiaanse kinderopvang in Reggio Emilia, een stad in Noord-Italië.
“Een kind heeft honderd talen, maar de school en de samenleving stelen er negenennegentig van”.
Deze uitspraak van Loris Malaguzzi vat een uitgangspunt van de Reggio Emilia-onderwijsprincipes samen.
Het kind bestaat uit 100.
Het kind heeft 100 talen, 100 handen, 100 gedachten,
100 manieren van denken, van spelen, van spreken.
100, Altijd weer 100 manieren van luisteren, verwonderen, liefhebben.
100 vreugden om te zingen en te begrijpen.
100 werelden om te ontdekken.
100 werelden om te verzinnen.
100 werelden om te dromen.
Het kind heeft 100 talen (en nog 100, 100, 100 meer) maar ze pakken er negenennegentig af,
de school en de samenleving scheiden het hoofd van lichaam.
Zij zeggen hen:
te denken zonder handen, te doen zonder het hoofd, te luisteren en niet te praten,
te begrijpen zonder vreugde, lief te hebben en zich te verbazen,
alleen met Pasen en met Kerstmis.
Ze zeggen hen:
Ik geef je de al ontdekte wereld en van de 100 stelen ze er negenennegentig.
Ze zeggen hen:
dat werk en spel, realiteit en fantasie, wetenschap en verbeelding,
hemel en aarde, verstand en droom dingen zijn die niet bij elkaar horen.
Kortom, ze zeggen hen dat de 100 er niet is.
Het kind zegt: ZEKER DIE IS ER WEL!