De telefoon gaat. Een moeder van een 3-jarige peuter vraagt of ik iemand weet die kan ondersteunen bij het zoeken naar een passende school. Ook geeft ze aan dat de opvoeding als alleenstaande moeder van een peuter met voorsprong haar soms zwaar valt. Ze geeft aan dat ze wel weet dat er coaches zijn, maar ze heeft niet veel geld over.
Deze moeder kan naar het Centrum voor Jeugd en Gezin of het Wijkteam. Daar zijn pedagogen die haar kunnen adviseren en ondersteunen. Misschien is daar iemand werkzaam die kennis heeft over ontwikkelingsvoorsprong en hoogbegaafdheid? Als dat niet het geval is, krijgt deze moeder de standaard adviezen mee en helaas die werken vaak averechts.
Ouders vragen of er iemand mee kan denken hoe school in de actiestand gekregen kan worden. Ze zien een lief meisje in de klas, maar thuis heeft ze soms uitbarstingen en slaapt ze slecht. Bij de gesprekken wordt aangegeven dat ze fijn meedoet met de stof. Ouders zien dat ze thuis meer laat zien.
De ouders hebben hun zorgen al besproken met leerkracht, IB’er en directie. Helaas worden de signalen van ouders niet herkend en is men niet bekend met het regelmatig voorkomende aanpassingsgedrag van deze kinderen. Bij wie kunnen ouders dan terecht?
Een leerkracht geeft aan een leerling niet aan te kunnen krijgen. Ze ziet dat er meer inzit, ouders geven dit ook aan. Maar als er moeilijker werk wordt aangeboden, pakt de leerling dit niet op. Ze denkt dat het wel mee zal vallen met de capaciteit van deze leerling.
De leerkracht herkent niet de signalen van het ontbreken van motivatie en kan geen analyse en aanpak maken. Helaas voor deze leerling mag het in de comfortzone blijven. Er wordt niet gewerkt aan omgaan met fouten maken (mindset), uitdagingen aangaan en leren leren.
De IB’er van een kinderopvanglocatie krijgt vragen van medewerkers hoe om te gaan met een jongetje op de verticale groep dat zo vaak boos doet en bijt naar andere kinderen. Hij praat al goed, maar laat weinig spel zien.
Als er geen kennis over ontwikkelingsvoorsprong in huis is, zal het gedrag worden bekeken vanuit het perspectief van achterlopen in sociale en emotionele ontwikkeling. Of ouders krijgen opvoedondersteuning aangeboden, of …. Dat de oorzaak misschien kan liggen in het voorlopen in de ontwikkeling en het ontbreken van ontwikkelingsgelijken vraagt om kennis over het onderwerp.
De huisarts krijgt regelmatig een kind op het spreekuur met klachten als buikpijn en vermoeidheidsklachten. Er is geen duidelijke oorzaak, in ieder geval niet fysiek. Bloedonderzoek laat geen afwijkingen of ontstekingen zien, er is geen sprake van obstipatie. Wel slaapt het kind niet veel en heeft het tijdens vakanties minder klachten. Praat veel tijdens het bezoek aan de arts en kijkt nieuwsgierig rond in de spreekkamer.
De huisarts verwijst het kind door naar de GGZ-praktijkondersteuner. Deze gaat kijken naar stoornissen die het dagelijks leven belemmeren. Maar wordt er ook gekeken naar het verschil in klachten in de verschillende periodes, wordt er gesproken met het kind over hoe het zelf vindt dat het gaat, wat het fijn en minder fijn vindt, of het denkhoofd aan staat, of er leerlingen zijn waarmee het kan spelen en omgaan zonder aan te hoeven passen?
Allemaal situaties waarin gekeken en nagedacht moet worden over de juiste ondersteuning. En dat lukt niet zonder kennis over hoogbegaafdheid en ontwikkelingsvoorsprong. Deze kennis op cruciale plaatsen zorgt ervoor dat kinderen sneller worden gezien, dat er passende interventies kunnen worden uitgevoerd en dat het aantal misdiagnoses vermindert.
Hoe fijn was het om de moeder van de peuter met een gerust hart te kunnen doorverwijzen naar de pedagoog van het CJG Rijnmond in haar wijk. Omdat die kennis heeft en collega’s die mee kunnen denken. Hoe fijn was het om de ouders te kunnen koppelen aan stichting iQ+, zij kunnen meedenken en ouders bijstaan. Hoe fijn was het dat er een IB’er werkzaam is in de school die kennis heeft en de signalen hoort (ook al worden deze niet zo expliciet gegeven).
Wat goed dat de kinderopvangorganisatie heeft geïnvesteerd heeft in een opleiding over ontwikkelingsvoorsprong voor een pedagogisch coach. In het overleg met de IB’er pikt zij de signalen op en kan tips op de groep geven over uitdagende activiteiten. Ook kan zij op zoek naar andere kinderen zijn die wellicht kunnen spelen met het kind.
Hulpverleners met kennis over hoogbegaafdheid levert ontzettend veel op:
- Opvoedondersteuning die past en maakt dat ouders zich gehoord voelen
- Kinderen die hun potentie kunnen ontwikkelen
- Misdiagnoses kunnen worden voorkomen
- Uitval op school vermindert (zo ook het aantal thuiszitters)
- Preventieve zorg zorgt voor minder kosten op de langere termijn
- Medewerkers kunnen zich specialiseren en krijgen meer voldoening in hun werk
Dus hierbij onze oproep om te kijken binnen jullie organisatie of jullie een cruciale bijdrage kunnen leveren aan het ondersteunen van deze kinderen en hun ouders! Wij vinden iedereen die werkt met kinderen belangrijk en delen dan ook graag onze kennis. In opleidingen, maar ook in blogs, vlogs en gratis downloads.